In een recente uitspraak van de Kantonrechter in Groningen is de volgende nogal opvallende (maar niet onvoorstelbare) kwestie besproken waarbij door gestuntel van een gemeente de privégegevens van een belanghebbende op straat zijn beland met alle gevolgen van dien. De uitspraak is hier terug te lezen. De vraag is of de man zijn volledige schade vergoed krijgt door de gemeente.
Een schietbaan te koop
De gemeente Oldambt zet in de loop van 2016 een perceel met een niet in gebruik zijnde schietbaan te koop voor € 1,00. De eiser in de procedure toont interesse, maar om de oude schietbaan weer in gebruik te kunnen nemen, was een omgevingsvergunning nodig. Die kon je toen op verschillende manieren aanvragen, waaronder via het Omgevingsloket waar alle gemeenten in Nederland gebruik van maken.
De publiceerbare melding
In die aanvraag vul je jouw plan in, maar er is ook een onderdeel dat ‘publiceerbare melding’ heet, daar geef je aan wat wel openbaar mag worden gemaakt. Daar staan dan geen BSN en telefoonnummer van de aanvrager op. Bij het indienen krijg je de volgende vraag voorgelegd:
“Geeft u toestemming om persoons- en adresgegevens van de aanvrager/melder, en, indien van toepassing, de gemachtigde openbaar te maken?”
De aanvrager vult deze vraag met JA in.
De gemeente publiceert alle gegevens: twitter volgt
Op 30 oktober 2017 publiceert de gemeenteraad een ontwerpverklaring van geen bedenkingen ten behoeve van het realiseren c.q. weer in gebruik namen van een schietbaan. Via het twitteraccount van een verslaggever van RTV Noord wordt een screenshot van de aanvraag gepost met daarbij de tekst:
‘De gemeente Oldambt heeft geknoeid met de gegevens van een vergunningsaanvrager. De aanvrager is met al zijn persoonlijke gegevens genoemd op de openbare site van de gemeente.
Onder andere zijn e-mailadres, mobiel nummer en zelfs zijn burgerservicenummer (BSN) waren voor iedereen te zien.
Het stuk is intussen van de site verwijderd. ‘Dit getuigt niet van een professionele organisatie’, zegt de aanvrager over de gemeente.”
Aanvrager boos over privacyschending wil schadevergoeding.
Na deze melding worden het BSN en telefoonnummer van de website verwijderd, maar het kwaad is volgens de aanvragen al geschiet: fraude ligt op de loer. De gemeente erkent de datalekken en zegt dat deze meteen bij bekendheid zijn gedicht.
De aanvrager vraagt schadevergoeding op grond van de AVG, art 82 lid 1. De gemeente vraagt om onderbouwing van de schade en wijst verzoek op smartengeld af. Het slachtoffer laat daarop weten dat er beveiligingskosten moeten worden gemaakt zoals installeren van alarmsystemen, rolluiken etc.
De kantonrechter wijst alleen smartengeld toe
Uit de AVG vloeit voort dat de schadevergoeding in beginsel volledig dekkend moet zijn voor alle schade die het gevolg is van schending van de doelstellingen van de verordening. Het Europese Hof van Justitie heeft wel bepaald dat het moet gaan om reële en zekere schade.
De kosten moeten volgens de rechter voldoen aan de dubbele redelijkheidstoets. Zowel het nemen van de maatregelen als de maatregelen zelf moet redelijk zijn. De kantonrechter vindt dat de getroffen maatregelen niet allemaal genomen hadden hoeven worden voor het uitlekken van zijn BSN, e-mailadres en telefoonnummer. Zo is er nooit een concrete bedreiging geweest. Ook vindt de kantonrechter dat het slachtoffer ook zonder die vermelding door derden in verband had kunnen worden gebracht met de schietbaan. Hij was geen onbekende in die wereld. Alle veiligheidsvoorzieningen hoeven niet te worden vergoed.
Na al het bovenstaande gesteggel heeft het slachtoffer het te doen met een vergoeding van € 500,00 aan smartengeld. Naar het oordeel van Munten Letselschade een doekje voor het bloeden. Wellicht had een betere proceshouding en betere argumentatie een ander resultaat opgeleverd.
Ben je een letselschadeslachtoffer en ben je benieuwd wat wij bij Munten Letselschade kunnen doen: neem dan contact op via [email protected] of 06-21152677.
